Ποιά είναι η αιτία;

Οι δύο σημαντικότεροι αιτιολογικοί παράγοντες της ΛΤΣ είναι ο ιος τής παραινφλουέντζας του σκύλου (CPV) και η Βordetella bronchiseptika.Απο σκύλους που βήχουν έχουν κατα καιρούς απομονωθεί  και άλλοι λοιμογόνοι παράγοντες,όπως ο αδενοϊός του σκύλου,οι ρεοϊοί και τα μυκοπλάσματα.

Πως γίνεται η μετάδοση;

Η ΛΤΣ μεταδίδεται πολύ εύκολα με την άμεση επαφή των εκπνεομένων εκκρίσεων του αναπνευστικού (βήχας,πταρμός) των μολυσμένων ζώων.
Οι λοιμώδεις παράγοντες μπορούν επίσης να μεταδοθούν και απο το προσωπικό, τα κλουβιά,τις ποτίστρες,τα σκεύη φαγητού,κ.α.Ο χρόνος επώασης συνήθως κυμαίνεται απο 5 εως 7 ημέρες (εύρος:3-10 ημέρες)

Ποια είναι η κλινική εικόνα;

Τα ζώα μπορεί να μολύνονται καθ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αν και η συχνότητα αυξάνει το καλοκαίρι και το φθινόπωρο.Η απότομη εμφάνιση έντονου και παροξυστικού βήχα οφείλεται στην τραχειοβρογχιτιδα.Αν και ο βήχας μερικές φορές περιγράφεται ως ξηρός, η ΛΤΣ χαρακτηρίζεται από την αυξημένη παραγωγή βλέννας .Σε περίπτωση λαρυγγίτιδας και εξοίδησης των φωνητικών χορδών, η συχνοτητα του βήχα είναι υψηλή.Η ψηλαφηση της τραχείας και η άσκηση πίεσης απο το περιλαίμιο προκαλούν κρίση βήχα.

Τα επεισόδια παροξυστικού βήχα μπορεί να συνοδεύονται απο φαρυγγική αναγωγή ή πνιγμός που απο λάθος εκλαμβάνονται ως έμετος ή πνιγμός

Τα προσβεβλημένα ζώα συνήθως διατηρούν την όρεξη τους και τη δραστηριότητα τους και είναι ζωηρά και απύρετα.Σε βαριά όμως περιστατικά παρατηρούνται ανορεξία, κατάπτωση και πυρετός.

Στα χωρίς επιπλοκές περιστατικά τα συμπτώματα διαρκούν από 7 ως 14 ημέρες.

Ποια είναι η θεραπεία της ΛΤΣ;

Για να αποτραπεί η ο κίνδυνος μετάδοσης της ΛΤΣ και στα υπόλοιπα νοσηλευόμενα ζώα συνίσταται ιδιαίτερα η κατ ΄οίκον θεραπεία.

Επειδή στην τυπική της μορφή η ΛΤΣ είναι ήπια νόσος που αυτοιάται σε διάστημα 7 έως 14 μέρες,η θεραπεία τις περισσότερες φορές είναι περιττή.Στα περισσότερα όμως περιστατικά συνίσταται η εμπειρική αντιβιοθεραπεία ταυτόχρονα με κάποιο αντιβηχικό προκειμένου να ελεχθεί ο βήχας.Εφόσον κριθεί σκόπιμο και μόνο στη μη επιπλεγμένη μορφή της νόσου,χορηγούνται γλυκορτικοειδή σε αντιφλεγμονώδη δόση για λίγες μονο ήμερες.Στη βαριά,επιπλεγμένη μορφή της ΛΤΣ η θεράπεία πρέπει να είναι επιθετική με στόχο τη βακτηριδιακή βρογχοπνευμονία που ενδέχεται να απειλήσει σοβαρά τη ζωή του ζώου.Εφόσον υπάρχει υποψία βρογχοπνευμονίας, τα αντιβηχικά και τα γλυκοκορτικοειδή πρέπει να αποφεύγονται.

Ποια πρέπει να είναι η πρόληψη;

Για να επιταχυνθεί η ανάρρωση θα πρέπει να εξασφαλίζεται η ύγρανση των αεραγωγών και η διαιτητική υποστήριξη, η ενυδάτωση και ανάπαυση του ζώου.

Στα μέτρα πρόληψης περιλαμβάνονται οι εμβολιασμοί και η σωστή διαχείριση του κυνοτροφείου-κυνοκομείου.

Θα πρέπει να αποφεύγονται η διατήρηση μεγάλου αριθμού ζώων σε συνθήκες συνωστισμού.

Τα ζώα που παρουσιάζουν συμπτώματα της νόσου (βήχα) πρέπει να απομονώνονται.Τα ζώα που έχουν αναρρώσει απεκκρίνουν τους υπεύθυνους ιούς για 1 ως 2 εβδομάδες,ενώ η Bordetella και τα μυκοπλάσματα συνήθως απεκκρινονται για 3 ή περισσοτερους μήνες.

Τα άτομα που φροντίζουν τους σκύλους θα πρέπει να τηρούν τα μέτρα υγιεινής ώστε να αποφεύγεται η διασπορά στο περιβάλλον με τα διάφορα αντικείμενα.

Σωστή απολύμανση των χώρων.

Οι άνθρωποι και τα ανοσοκατεσταλμένα άτομα, θα μπορούσαν να μολυνθούν απο την Bordetella ,αν και ο κίνδυνος μετάδοσης της απο τα μολυσμένα ζώα συντροφιάς πιστεύεται ότι είναι μηδαμινός.

                             (πηγή:Birchard-Sherding    SAUNDERS ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΖΩΩΝ)